1 - Tövhidin fəziləti

10. Əbu Zərr[1] (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Allah Elçisi salləllahu aleyhi və səlləm demişdir: "Allah (Azzə və Cəllə) buyurur: "Kim yaxşı bir əməl ilə (hüzuruma) gəlsə, ona on misli qədər və əlavə (yeddi yüzə qədər və daha çox savab) verərəm. Kim günah ilə gəlsə, ona (həmin) günaha bərabər əvəzini verərəm və ya bağışlayaram. Kim Mənə bir qarış yaxınlaşsa, Mən də ona bir dirsək[2] yaxınlaşaram. Kim Mənə bir dirsək yaxınlaşsa, Mən də ona bir qulac[3] yaxınlaşaram. Kim Mənə doğru yeriyərək gəlsə, Mən də ona doğru yüyürərək gələrəm. Kim Mənə heç bir şeyi şərik qoşmadan yer boyda günahla Mənimlə görüşsə, Mən də (onun etdiyinin) misli qədər məğfirətlə onu qarşılayaram”.[4]

11. Əbu Səid əl-Xudri[5] (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Allah Elçisi salləllahu aleyhi və səlləm demişdir: "Möminlərin Cəhənnəmə girmiş qardaşlarına görə Rəbbləri ilə mücadilə etmələri sizdən birinizin dünyada haqq uğrunda müca­dilə etməsindən daha şiddətli olacaqdır. Onlar deyəcəklər: "Ey Rəbbimiz! Onlar bizim qardaşlarımızdır. Onlar bizimlə namaz qılar, oruc tutar və həcc edərdilər, Sən isə onları Cəhənnə­mə sal­dın”. Allah buyuracaq: "Gedin və tanıdıqlarınızı oradan çıxar­dın!” Möminlər gəlib onları görkəmlərindən tanıya­caq­lar. Od onlar­dan kimisini baldırının yarısına qədər, kimisini də topuğuna qədər bürüyəcəkdir. Möminlər də onları (oddan) çıxaracaqlar. Onlar deyəcəklər: "Ey Rəbbimiz! Artıq Sənin bizə əmr etdiyin kəs­ləri çıxartdıq”. Allah buyuracaq: "Qəlbində dinar ağırlında iman olan kəsləri çıxardın!” Sonra isə: "Qəlbində yarım dinar ağır­lığında”- hətta "zərrə ağırlığında”- deyə buyuracaq”. Əbu Səid əl-Xudri (radıyallahu anhu) dedi: "Kim inanmırsa, bu ayəni oxusun: "Şübhə­siz ki, Allah Özünə şərik qoşulmasını bağışlamaz, bundan başqa (daha kiçik günahları) isə istədiyi kimsəyə bağışlayar. Allaha şərik qoşan kəs iftira atmaqla böyük bir günah etmiş olur” (ən-Nisa, 48)”.[6]