6. Əbu Hureyra[1] (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Allah Elçisi (salləllahu aleyhi və səlləm) buyur­muş­dur: "Kim bir mömini dünya sıxıntılarının birindən qurtararsa, Allah da onu Qiyamət gününün sıxıntılarının birindən qurtarar. Kim çətin­liyə dü­şə­nə yüngüllük göstərərsə, Allah da ona dünyada və Axirətdə asanlıq göstərər. Kim müsəlmanın eyibini (xətasını) örtərsə, Allah da dün­yada və Axirətdə onun eyibini (xətasını) örtər. Qul (bəndə) öz (müsəl­man) qar­daşına yardım etdikcə, Allah da ona yardım etməyə davam edər. Kim elm öyrənmək üçün bir yola çıxarsa, Allah da ona Cənnətə aparan yolu asan­laşdırar. Hər hansı bir qövm Allahın evlərindən birində toplanıb, Allahın Kitabını oxuyar və öyrənərlərsə, şüb­həsiz onların üzərlərinə sükunət enər və onları rəhmət bürüyər. Mələk­lər onları əha­tə edərlər və Allah onları Öz dərgahında olanların yanında yad edər. Kim əmə­l etməkdə geri qalarsa, nəsəbi onu irəli sala bilməz."[2]

7. Əbu Hureyra (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Allah Elçisi (salləllahu aleyhi və səlləm) de­mişdir: Allahın yollarda dolaşıb Allahı yad edən insanları axtaran mələk­ləri vardır. Onlar Allahı yad edən bir camaat gördükləri zaman bir-birlərini çağırıb: "Axtardığınızın yanına gəlin!" - deyir­lər. Sonra onlar bu camaatı öz qanadları ilə dünya səmasına­dək əhatəyə alırlar. Elə həmin vaxt Rəbbi mələklərdən - (hər şeyi) onlardan daha yaxşı bildiyi halda - soruşur: "Qul­la­rım nə deyir­lər?" Mələklər: "Onlar Sənin şəninə təriflər deyir, Səni uca tutur, Səni həmd-səna ilə təqdis edir və Səni tərifləyirlər." - deyə cavab verirlər. Allah soruşur: "Məgər onlar Məni görüblərmi?" Mələk­lər deyirlər: "Xeyr, vallahi ki, onlar Səni görməyiblər!" Allah soruşur: "Bəs Məni görsəydilər, necə (olardı)?" Mələklər deyirlər: "Əgər onlar Səni görsəydilər, bundan da çox Sənə ibadət edər, Səni tərifləyər, Səni həmd-səna ilə təqdis edər və Sənin şənini uca tutardılar." Allah soruşur: "Onlar Məndən nə istəyirlər?" Mələk­lər deyirlər: "Onlar Səndən Cənnəti istəyirlər." Allah soruşur: "Mə­gər onlar Cənnəti görüblərmi?" Mələklər deyirlər: "Xeyr, ya Rəbb! Vallahi ki, onlar Cənnəti görməyiblər.” Allah soruşur: "Bəs onu görsəydilər, necə (olardı)?" Mələklər deyirlər: "Əgər onu görsəydilər, daha əzmlə ona can atar, daha inadla onu diləyər və daha çox rəğbətlə onu arzulayardılar." Allah soruşur: "Onlar (Mənə) nə­dən sığınırlar?" Mələklər: "Cəhənnəm odun­dan" - deyir­lər. Allah soruşur: "Məgər onlar Cəhənnəmi görüblərmi?" Mələk­lər deyirlər: "Xeyr, ya Rəbb! Vallahi ki, onlar Cəhən­nəmi görmə­yiblər." Allah soruşur: "Bəs onu görsəydilər necə (olardı)?" Mələk­­lər deyirlər: "Əgər onu görsəydilər, ondan daha uzağa qaç­mağa çalışar və ondan daha çox çəkinərdilər!" Allah buyurur: "Şahid olun ki, Mən onları bağışladım!" Bu vaxt mələklərdən biri deyir: "Bu camaatın arasın­da olan filankəs onlarla (yoldaşlıq edən kimsələrdən) deyildir, sadəcə olaraq öz ehtiyacı üzündən ora gəlmişdir." Onda Allah buyurur: "Bunlar elə insanlardır ki, onlar­la oturub-duran adam bədbəxt olmaz."[3]

8. Suheyl ibn Hənzalə (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Allah Elçisi (salləllahu aleyhi və səlləm) buyur­muşdur: "Oturaraq Uca Allahı yad edən elə bir qövm yoxdur ki, onlar ayağa qalxdıqda belə deyilməsin: Qalxın, Allah günahlarınızı bağış­lamış və günahlarınız savablarla əvəz edildi."[4]

3 - Elmə öyrənməklə yiyələnmək olar

9. Əbud-Dərdə (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Allah Elçisi (salləllahu aleyhi və səlləm) belə buyurmuşdur: "Elmə öyrənməklə, həlim olmağa isə mülayimliklə yiyə­lənmək olar. Kim xeyir axtararsa, ona verilər, kim də şərdən çəkinərsə, ondan qoru­nar."[5]

4 - Elm öyrənmək və ya öyrətmək niyyəti

10. Əbu Umamə (radıyallahu anhu) rəvayət edir ki, Peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) buyurur: "Kim xeyir öyrənmək və ya öyrətmək üçün səhər məscidə gedər­sə, ona tam bir həcc savabı verilər."[6]

5 - Elmi yaymağın fəziləti