1) Sələflərimizdən olan Şeyx Amən ul-Сəmidən müasir dövrün üç ən böyük sələfi alimi barəsində soruşduqda o bu cür cavab verir:

- Onlar həmin kəslər idi ki, onların gülüşü fətva, söylədikləri fətva, hətta susmaları belə fətva idi...

2) Həsən ul-Basri (rahiməhullah) buyurur:

- Sizdən kimsə ilk sələfilərə (radıyAllahu anhumə) yetişsəydi və sonra da bu gün dirilsəydi İslamdan tanıdığı bir şey görməzdi. Təkcə namazdan başqa...

[ İbn Vaddəh, əl-Bidə’u vən Nəbiyyu ]

3) Fudayl ibn İyad (rahiməhullah) buyurur:

- Mömin az danışar, çox əməl edər. Münafiq isə çox danışar, az əməl edər. Möminin danışması hikmətdir, susması təfəkkürdür, baxışı ibrətdir, iş-gücü isə yaxşılıq etməkdir.

[ Əbu Nuaym əl-Əsfəhəni, Hilyətul Əuliyə, 3/98 ]

4) Sələfilərdən olan Mələ bin Zeyyadın belə dediyi rəvayət edilir:

"Cəhənnəmdən qorxan adamın halına təəccüb edirəm. Ondan qorxan, ondan qaçan adam necə yata bilər. Cənnəti istəyən adamın halına təəccüb edirəm. Onu tələb edən, onu istəyən adam necə yatar bilər, necə onun gözünə yuxu gedə bilər.”

[ İbn Rəcəb, "Təxvif minən nar” ]

5) Əbu Ətəhiyə (rahiməhullah) buyurur:
- Əgər bir gün bu dəhrdən ayrılsan, demə ki, dəhr kimsəsizdir. De ki, üzərimizdə daima bir nəzarətçi vardır. Allahı bir an belə yox sanma, gizlətdiyinin Ona gizli olmadığını da danma!

Hazırladı: əz-Zubeyr